Pabesisë nga Brixhilda Dede

PABESISË

E pashë renë e zezë tek vinte,
me një gjoks krejt të zbrazët.
Lënguar qiejt gjymtuar plagësh,
tek turej erës në terr i natës.

E pashë imazhin e tradhëtisë,
në mur të ftohtë, në tokë të djerrë.
Retinën e syrit tek zmadhohej,
në një të zezë, krejt të mjerë.

I pashë miqtë, shokët tek iknin,
shtegut ku ndjenjat shkelur ishin.
Shënjtorët thirra përreth vetës,
Ju dhashë shpirtin, të mos ma vrisnin.

Brixhilda Dede